Brief van Carl april 2020

De originele brief van Carl Big Heart, gevolgd door de vertaling.

Dearest Friends and Companions On The Path,

It is a quiet, still day here in the Northeast Kingdom where I dwell. A steady rain falls and even the few who venture out these days remain indoors. I read that people in congested areas are hearing birds for the first time in years. Isn't that something? I haven't used but maybe a half tank of petrol in a month or more. A Spring snow is expected in the upper reaches of the hills and mountains tonight and most likely will find its way into the valley but it won't stay long. Inevitably, the buds swell and take on color, the bears emerge from their slumber with their new cubs in tow and the air is redolent with smells of the fecund earth. The breath of the Mystery gently ignites the hopeful embers and joy is kindled in the hearth of the heart. 

You all are with me every day. I hope I'm able to convey, to each of you, how much this means to me. You are fundamental in my life. I depend upon this truth and gather strength of purpose from our shared journey. Each of you, my dear friends, are a sustenance to me in my own continual struggles for honest self realization. Countless times I have leaned on you and you have caught me when I have stumbled or faltered. Seeing so many faces, in real time, of our prayer community a couple of weeks ago was a shining light, and  in vivid detail made our inability to physically be together this Spring all the more poignant. Well, that's the way of it, for now, and so we gather at the Altar Within and join Creations Song. Our unified prayers flow forth upon the River of Grace, blessing and healing our troubled world.  
 
May we each find solace and peace, a vulnerable heart being held in the strong supportive arms of community, loving one another. Blessed to journey together, we travel side by side on the Path of Light, and behold with wonder as erected obstacles to Love's purpose fall away. In mirroring the best in each other, we see ourselves reflected in each other's eyes and there we find a way of loving ourselves, which might be the hardest thing of all.
 
Abiding Peace, With Love, Gratitude and Respect,
Carl

Vertaling

Lieve Vrienden en Metgezellen op het Pad,

Het is een rustige, verstilde dag hier in het Noordoostelijke Rijk waar ik woon. Het regent gestaag en zelfs de enkeling die zich deze dagen buiten waagt, blijft nu binnen. Ik lees dat mensen in overbevolkte gebieden voor het eerst in jaren vogels horen. Is dat niet bijzonder? Ik heb misschien maar een halve tank benzine verreden in ruim een maand. Er wordt vannacht Lentesneeuw verwacht, hoog in de heuvels en in de bergen, die waarschijnlijk ook in het dal zal vallen, maar niet lang zal blijven liggen. Natuurlijk ontluiken de knoppen en krijgen ze kleur, komen de beren tevoorschijn uit hun winterslaap met hun pasgeboren welpjes op sleeptouw en is de lucht gevuld met geuren van de vruchtbare aarde. De ademtocht van het Mysterie ontsteekt zachtjes de hoopvolle kooltjes en vreugde wordt ontstoken in de vuurplaats van het hart.

Jullie zijn allemaal iedere dag bij mij. Ik hoop dat ik in staat ben om aan een ieder van jullie duidelijk te maken hoeveel dit voor mij betekent. Jij bent fundamenteel in mijn leven. Ik vertrouw op deze waarheid en haal de kracht van zingeving uit onze gezamenlijke reis. Ieder van jullie, mijn geliefde vrienden, is voeding voor me in mijn eigen voortdurende worsteling naar oprechte zelfverwerkelijking. Ontelbare keren heb ik op jullie geleund en hebben jullie me opgevangen als ik struikelde of wankelde. Het was een schijnend licht om zoveel gezichten van onze gebedsgemeenschap, een paar weken geleden, live te zien en dat maakte tot in het kleinste detail duidelijk hoe het ons raakt dat we elkaar niet lijfelijk kunnen ontmoeten dit Voorjaar. Maar ja, zo is het voor nu en dus komen we samen bij het Innerlijk Altaar en verenigen ons met het Lied van de Schepping. Onze verenigde gebeden stromen voort in de Rivier van de Gratie en zegenen en helen onze
verontruste wereld.

Dat wij allen troost en vrede mogen vinden in elkaars liefde, een kwetsbaar hart gedragen in de sterke, ondersteunende armen van de gemeenschap. Gezegend dat we samen reizen, lopen we zij aan zij op het Pad van Licht en aanschouwen we met verwondering hoe de opgetrokken obstakels, die de Weg van de Liefde blokkeren, wegvallen. Door het beste in elkaar te spiegelen, zien we onszelf weerspiegeld in elkaars ogen en daar vinden we een manier om van onszelf te houden, hetgeen weleens het moeilijkst van alles zou kunnen zijn.

Blijvende Vrede, Met Liefde, Dankbaarheid en Respect,
Carl